Lief dagboek – over succesvol communiceren met pubers

“Lief dagboek, vandaag heb ik op school geleerd over de sinusregel. De stelling van Pythagoras kende ik natuurlijk allang, maar de Sinus, de Cosinus en de Tanges kende ik nog niet. Verder heb ik gehoord dat Willem van Oranje is vermoord in Delft in 1584. Nou dat had ik niet verwacht hoor, in Delft!”

Hierboven lees je fictie, natuurlijk. Welk gezond mens schrijft over zijn schoolontwikkeling? Niemand toch? In je dagboek schrijf je namelijk over de zaken die ertoe doen: de zaken van het hart. Over vreugde, angst, woede, afkeer en verdriet. Dan vaak in combinatie met verliefdheden, vriendschappen en ruzies met familieleden. Dingen die je nooit met anderen zou delen, onzekerheden en twijfels. 

Dagboek en school

Je deelt in je dagboek dus hoe het met je gaat, hoe je vakantie is geweest of hoe zomerkamp was en of je daar met iemand hebt gezoend. Over hoe je je verhoudt tot jezelf, de ander en de wereld. 

Mijn pijn als opleider is dat al die zaken, waarvan iedereen toch weet hoe belangrijk ze zijn, vrijwel afwezig zijn in het onderwijs. “Hoe voel je je vandaag?” zou een normale vraag moeten zijn, maar deze vraag wordt in het middelbaar onderwijs nauwelijks gesteld. Kinderen zitten daar middenin een enorme transitie als puber, met nieuwe emoties, gevoelens, eerste okselhaar en zweetgeuren. En vaak zijn zij onmachtig in het uiten daarvan. 

Welke vragen hoor je wel op school, als je 15 bent? Terwijl je hart volstroomt van onmacht, lust, verlangens, onzekerheden en zorgen om thuis? Vragen als: Heb jij je huiswerk gedaan? Waar waren we gebleven? Snapt iedereen het? Ja? Dan gaan we verder! Kun je de afgeleide berekenen? Hoe schrijf je het voltooid deelwoord van verhuizen? etc…. etc…

Oude communicatie

De docenten kunnen er niets aan doen. Zij zitten vast in een systeem dat van hen vraagt de productie van kennis door te draaien. Hoe graag ze het ook anders zouden willen. Maar hoe, dat is hen vaak ook niet voor gedaan. Zij hebben noch op school, noch thuis geleerd hoe je jezelf en anderen kunt helpen met gedraging, gevoelens en gedachten. Vaak beten zij eerder hun tong af dan dat zij deelden hoe zij zich voelden en wat hen thans zo bezighoudt.

Het effect hiervan is dat de school, waar de kinderen het grootste deel van de dag doorbrengen en de plek is waar de volwassen gedrag voorleven, met alles uiten wat zij belangrijk vinden: kennisoverdracht en studievoortgang. Wat doet dat met het beeld van een kind over wat belangrijk is? Welke vragen stellen ouders thuis om in contact te komen met hun kind? “Hoe was het op school?” en “Wat heb je geleerd vandaag?” Vragen die opnieuw suggereren dat alleen kennis belangrijk is.

Nieuwe vragen

Heb je nog gelachen vandaag? Was er nog iets wat je verraste, waar je over na kon denken? Naast wie zat je? Waar dacht je aan toen je ging dagdromen? Was er nog iemand verdrietig? Ziek? Heb je je nog geërgerd? Hoe is het met je hart? Heb je een complimentje gegeven? Ontvangen? Voel je je veranderd ten opzichte van vorige week? Heb je zin om samen met mij iets leuks te gaan doen? Zag je vanmorgen ergens tegenop? En viel het mee of tegen? Heb je nog iets heftig gehoord van iemand?

Als jou niet is geleerd hoe je je kwetsbaar opstelt en hoe je om hulp vraagt, wat geef jij dan door? Dan richt je je op wat je meetbaar acht: kennis en kunde.

Zou het niet geweldig zijn als een leerling kon schrijven: “Lief dagboek, na Wiskunde, vroeg Schouten waar ik met mijn gedachten was geweest in les, omdat ze had gezien dat ik niet meedeed. En toen vertelde ik over thuis. Na het laatste lesuur hebben we een uur doorgepraat en heeft ze me verteld over haar eigen schooltijd. Ik voelde me echt opgelucht dat ik mijn verhaal kwijt kon.”

Marijke Voerman

——————————————————————————————————————————————————-

Marijke Voerman is nu 19 jaar actief in onderwijs, als docent Nederlands en rector. In 2016 richtte zij het Cabral Instituut op. Samen met een team van supergemotiveerd docenten, begeleidt zij leerlingen in 1 jaar naar een diploma mavo, havo en vwo.

Een jaar lang leren jongeren in kleine klassen, succesvol communiceren, reflecteren, vragen stellen, kritisch denken. Zij volgen trainingen in geluk en persoonlijk leiderschap, krijgen inzage in talenten en de ruimte om daarover te communiceren. En halen in dat jaar een diploma, dat ook. Door effectieve lessen van betrokken docenten in blokken van 3 uur. 

Benieuwd of het Cabral iets voor jou is? Loop vrijblijvend een dagdeel mee op de Jacob van Lennepkade 334 E! Bel ons voor een kennismaking of kom langs op een open avond. Meer info? Klik hier!