THIJS STOPT MET LESGEVEN – Begeleiden kun je leren

Roos, onze aardrijkskunde docente is voor 3 maanden op reis gegaan. Zij heeft zelf voor vervanging gezorgd: Thijs. Thijs komt elke week 3 uur op woensdagen om onze leerlingen voor te bereiden op een eindexamen mavo, havo of vwo, 2 jaar in 1. Deze week komt hij voor de tweede keer. Ik zit beneden te werken in de kantine. Opeens komen 2 leerlingen naar beneden:

– Dat gaat niet goed hoor boven, Marijke.

– Wat dan jongens?

– Hij is gewoon aan het lesgeven!

– Nee toch, wat doet hij dan?

– Ik weet het niet precies, maar hij is het wel aan het doen.

Grappig, het is natuurlijk niet zo dat onze Cabrallers geen vakinhoud meer krijgen overgedragen door mensen die hier meer van weten ( docenten, meestal 1e graads bevoegd). Sterker nog, we bieden alle kennis gedifferentieerd en versneld aan. Dus wat is hier dan aan de hand?

Lesgeven of lesgeven?

Als Thijs na de les beneden komt, vraag ik hem om met mij naar deze dag te kijken. Hoe vond hij dat het was gegaan? Thijs was ontevreden, over de inspanningen van de kids, over hoe de les verliep. Over de moeite die hij had om de leerlingen bij de stof te betrekken. Hij vond het niet zo leuk op Cabral. Ik vertelde wat ik dacht dat er gebeurde:

Thijs vindt deze nieuwe omgeving lastig ( geen rijtjes met tafels, maar een grote tafel waar omheen we met een man of 8 samen leren, van en met elkaar). Hij vindt de intensiteit heftig. Wij leren in blokken van 3 uur in plaats van in 1. En omdat hij nog niet heel lang lesgeeft, hij is 30, grijpt hij terug op de voor hem bekende weg: Ik praat, jullie luisteren. Hij stapt in de voor hem bekende rol van docent.

Begeleiden kun je leren

Ik vraag hem of hij weet wat voor docent hij zou willen zijn, wie hij wil zijn voor de klas, wat hij wil laten zien en hoe hij het best functioneert in een leerproces. Hij weet het nog niet. Deze vragen zijn hem op de lerarenopleiding niet gesteld. Dit is op andere scholen niet met hem besproken. “Waarom probeer je niet gewoon Thijs te zijn, die de mensen hier komt verder helpen met aardrijkskunde, omdat je dat een leuk vak vindt?”

En Thijs ging het proberen. Hij ging inchecken aan het begin van de les, hij ging Thijsgrapjes maken en hij kwam in contact. Toen Roos terugkwam van haar reis, wilden de leerlingen Thijs niet meer kwijt. Hij was namelijk Thijs geworden, niet een invalkracht die kwam vertellen wat zij moesten weten. Hij was een begeleider geworden in het leren, die benieuwd was naar waar zij stonden, wat zij nodig hadden en durfde te kijken of hij hen daarin zo goed mogelijk kon ondersteunen. Hij mocht ook leren.

Zo is het dus op Cabral, we leren samen. Leren is geen eenrichtingsverkeer, maar een ontdekkingsreis. Waar wil je heen? Wat heb je nodig? Laten we het samen ontdekken.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *