Privéonderwijs ook publiek mogelijk! – over herverdeling middelen.

Afgelopen vrijdag 5 oktober was de stijging van het aantal leerlingen in het privéonderwijs een item van 20 seconden in het NOS Jeugdjournaal. “Het privéonderwijs neemt toe”. Wat het item nieuwswaardig maakt, bleef achterwege. Is het een probleem dan? Waarom neemt het toe? Hoe groot zijn de aantallen eigenlijk? Er zijn 2,5 miljoen leerplichtige leerlingen in Nederland. Ongeveer 4000 leerlingen per jaar gaan naar het privéonderwijs, minder dan 0,2 procent. Net iets meer dan 1 op de 1000 leerlingen. De stijging in het privéonderwijs heeft dus een minuscule stijging doorgemaakt, van hooguit een paar honderd leerlingen.

Is privéonderwijs een probleem of een symptoom?

Waarom is de boodschap: “Sommige politici maken zich zorgen over deze stijging? Iedereen moet recht hebben op kleine klassen”. Het is inderdaad niet eerlijk dat goed onderwijs, kleine klassen en aandacht alleen zijn weggelegd voor de happy few. Waarom is de boodschap niet: “Sommige politici maken zich zorgen over de huidige staat van onderwijs.”? En waarom maakt niet elke politicus zich druk over de druk op de docent, de druk op leerling om maar door te stromen, niet af te wijken? Waarom kun je alleen aandacht krijgen wanneer je schreeuwt om die aandacht of iets heftig ervaart?

Waarom ligt de nadruk niet bij de circa 10.000 kinderen die niet naar het regulier onderwijs gaan/ kunnen, omdat daar geen ruimte voor ze is? Geen hulp voor hun zorg, geen antwoord op hun hulpvraag. Die niet de financiële ruimte hebben voor privaat onderwijs?

Follow the money!

Hoe kan het dat er per leerling in het voortgezet onderwijs gemiddeld 8.500 euro beschikbaar is en dat maar de helft van het geld bij die kinderen terechtkomt? Voor een klas met 30 leerlingen is dus 255000 euro beschikbaar. Dat betekent dat het mogelijk is om onderwijs aan te bieden aan 15 kinderen op 1 docent. Sterker nog, dit gebeurt al op een aantal plekken. De school voor persoonlijk onderwijs doet het op de ouderwetse manier, met klassikaal frontaal onderwijs én overheidsfinanciering met klassen van 16 leerlingen.

Waarom wordt er niet ingezet op het aanpakken van de bestaande structuren, van schaalvergroting, grote schoolbesturen en ingewikkelde overhead? Follow the money! Waar komt het geld terecht als het niet bij het directe contact met een docent terecht komt?

Het Cabral Instituut wil onderwijs vormgeven aan tafel, in geclusterde vakken, met de docent als coach in blokken van 3 uur. In 2016 werd het Cabral particulier opgericht met de ambitie om regulier te worden. Maar dat mag zo maar niet… De oprichtster, Marijke Voerman, wilde in 2015 een aanval op de schooluitval doen. Als rector van een particuliere school vroeg zij zich af waarom die aandacht niet voor ieder kind geregeld kon worden. Ze zocht het samenwerkingsverband van de gemeente Amsterdam op met haar idee om de schooluitvallers op een intensieve manier op te vangen en opnieuw aan het leren, ontwikkelen, doelen stellen en slagen te zetten, voor 8500 euro per jaar. Die vond het een prachtig plan, maar wees het af, met als argumentatie: “Dan wil iedereen wel passend onderwijs.”

Ja, iedereen wil passend onderwijs. Initiatieven die dit willen bereiken moeten worden aangemoedigd, gestimuleerd en gevierd worden. Alles wat aandacht krijgt groeit..